που την φώναζαν Πέμπτη
κι είχε έναν αριθμό στην πλάτη
που τον έλεγαν 27/5/2004
και τότε ήρθες στον κόσμο...
κι άναψε το φυτιλάκι της ευτυχίας
στην καρδιά μου
και τα λαμπιόνια στο μυαλό μου
για να βλέπω ,
να φωτίζω όσο καλύτερα τον δρόμο σου!
Σ ευχαριστώ που ήρθες Γιάννη μου
Σ αγαπώ!
Να είσαι ευτυχισμένος θέλω,
Τα Μαγιάτικα τριαντάφυλλα της βεράντας μας όλα δικά σου
|
Μεμέ.
Αστέρι της καρδιάς μου, σαν σήμερα άναψαν όλα τα φώτα! Και τα φυλάκισα στο προσκεφάλι σου!
Αυτή την ανείπωτη ευτυχία στη στέλνω κάθε πρωινό, με την πρώτη σκέψη της μέρας…
Κομμάτι, κομμάτι να μη σωθεί ποτέ!
Τα πρώτα δειλά βήματα σου, να πάρουν το μονοπάτι της ευτυχίας! Αυτό που θα χτίσεις μόνος σου ανθρωπάκο μου!
Αν χρειαστεί, βουνά ν’ ανέβεις κακοτράχαλα, θυμήσου να κοιτάξεις τη θέα από ψηλά!
Και αν γδάρεις τα γόνατα σου στις προσπάθειες σου, να θυμάσαι πως αυτό είναι ΖΩΗ!
Μη καθίσεις σε σκαμνί χαμηλό, μόνο όρθιος να στέκεσαι να βλέπεις μακριά!
Αυτό που ΕΣΥ θα θέλεις!
Καλοχτισμένο, θωρακισμένο όνειρο να χτίσεις!
Φτάνει να είσαι ευτυχισμένος!
Γελαστέ μου ανθρωπάκο σε λατρεύω και παρακαλώ το μέλλον σου να το στήσεις με τα χεράκια σου, που θα αντρειώνονται!
Στο «κατοστάρι» του αγώνα, να περάσεις όλα τα εμπόδια!
Σε λατρεύω!! Mεμέ
Χρόνια Πολλά ψυχή μου....Θα κάνω τα πάντα για να σαι πάντα ευτυχισμένo !!!
Μεμέ
Καλή σου μέρα γλάρε μου
και πάλη εδώ σε βρίσκω
το σπίτι μου και σπίτι σου
είσαι πια συγγενής μου.
Γλαρόνι μου κάτσε εδώ
να σε πληροφορίσω
ξανά από τον τόπο μου
δεν πρόκηται να φύγω
Μαζί θα τα περνάμε πια
χειμώνες καλοκαίρια
μαζί θα κουβεντιάζουμε
με ζέστες μ αγριοκαίρια
Εσύ βουτάς στη θάλασσα
κι εγώ θα σε προσμένω
θα είσαι το δελφινάκι μου
αφού δεν θα το βλέπω
Οι δυό μας θα μιλαμε πια
για τα καμώματα του
για όλες του της σκανταλιέςα....κατορθώματα του
Σου είπα από περισυ
θέλω να με προσμένεις
κι εσύ εδώ ευρίσκεσαι
λες και καταλαβαίνεις!!!!!!
ΜΗΛΑΕΙ Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ
μεμέ
ΚΑΙ ΣΕ ΑΝΩΤΕΡΑ ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ
ΑπάντησηΔιαγραφήμεμέ